Συστηματικά “γαλαντόμες” προς τους επιχειρηματίες του τουρισμού αποδεικνύονται διαχρονικά οι ελληνικές κυβερνήσεις.
του Παναγιώτη Δ. Υφαντή – απεργιακή ελευθεροτυπια 30-6-2012
Οι ελληνικές κυβερνήσεις εξακολουθούσαν να μοιράζουν επιδοτήσεις με το “τσουβάλι” για τη δημιουργία νέων υπερπολυτελών ξενοδοχείων σε περιοχές που είχαν χαρακτηριστεί τουριστικά “κορεσμένες”, ακόμα και μετά το ξέσπασμα της διεθνούς οικονομικής κρίσης (2008).
Την ίδια περίοδο περικόπτονταν δαπάνες για τα ασφαλιστικά ταμεία, νοσοκομεία και εκπαιδευτικά ιδρύματα, οδηγώντας τα σε οικονομικό αδιέξοδο και μια ανάσα από την οικονομικη τους κατάρρευση.
Στο ερώτημα “λεφτά υπάρχουν;” η απάντηση είναι “προφανώς ναι”!
Αυτό τουλάχιστον, φσίνεται πως ήταν η πεποίθηση των κυβερνήσεων της τελευταίας επταετίας 2004-2012. Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός ότι έσπευσαν να χαρίσουν σε επίδουξους νέους ξενοδόχους συνολικές επιχορηγήσεις ύψους 2,54 δισ. ευρώ από τις οποίες 1,55 δισ. ευρώ αφορούσαν τη δημιουργία νέων – πολυτελών κυρίως – μονάδων, πολλές από τις οποίες επρόκειτο να λειτουργήσουν σε περιοχές όπως η Ρόδος που θεωρούνταν τουριστικά “κορεσμένες”.
Χάρισμα
Η επιλογή των κυβερνήσεων να χαρίζουν συστηματικά δημόσιο χρήμα σε επειχειρηματίες την ίδια στιγμή που κατακρεουργούνταν κοινωνικές δαπάνες αποδεικνύεται από μια απλή σύγκριση των στοιχείων για κοινωνικές δαπάνες που προβλέπονται στον φετινό προϋπολογισμό.
(…….)
Το ασύλληπτο μέγεθος των “δώρων” που πρόσφεραν αφειδώς οι ελληνικές κυβερνήσεις σε επιχειρηματικά συμφέροντα του χώρου του τουρισμού γίνεται οφθαλμοφανές από ένα και μόνο στοιχείο:
Οι επιχορηγήσεις προς ξενοδόχους που εγκρίθηκαν την τελευταία επταετία (2,54 δισ ευρώ) είναι μεγαλύτερες από τα 2,347 δισ. ευρώ των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, νοσοκομείων και εκπαιδευτικών ιδρυμάτων που διαχειρίζονταν η Τράπεζα της ελλάδος (ΤτΕ), τα οποία είχαν μετατραπεί σε ομόλογα και “κουρεύτηκαν’ πρόσφατα, οδηγώντας τα σε απελπιστική οικονομική κατάσταση.
(……..)
Εκτός από τις επιχορηγήσεις 2.54 δισ ευρώ (δωρεάν δημόσιο χρήμα), οι επίδοξοι επενδυτές προβλέπεται ότι χρησιμοποίησαν περί τα 3,32 δισ. ευρώ ίδια κεφάλαια τα οποία, σχεδόν στο σύνολό τους, προέρχονται από τραπεζικό δανεισμό.
Ευκαιρία
Παράγοντες της ελληνικής τουριστικής αγοράς αλλά και μελετητές του χώρου συγκλίνουν, πλέον σε, στο συμπέρασμα ότι η πλειονότητα των επενδύσεων αυτών δεν υλοποιήθηκαν βασιζόμενες σε σχετικές μελέτες βιωσιμότητας των μονάδων. Πολλοί επενδυτές φαίνεται πως εξέλαβαν τις επιχορηγήσεις που προσφέρονταν “ως επενδυτική ευκαιρία” να εισέλθουν σε μια νέα αγορά.
Το αποτέλεσμα είναι ότι για μια σειρά από λόγους, οι έλληνες φορολογούμενοι βρέθηκαν να επιδοτούν ουσιαστικά τους ευρωπαίους συμπολίτες τους να κάνουν φτηνές διακοπές στην Ελλάδα, ενώ την ίδια στιγμή οι ίδιοι βυθίζονται στη φτώχεια (68% των Ελλήνων ζουν σήμερα κάτω από τα όρια της φτώχειας, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΕ).
Πως έγινε αυτό; Μα, γιατί οι Έλληνες ξενοδόχοι μειώνουν διαρκώς τις τιμές τους για να ανταγωνιστούν τους ομολόγους τους εντός και εκτός Ελλάδας. Ο ανταγωνισμός μάλιστα είναι ανελέητος εντός Ελλάδος, αφού οι περισσότεροι επίδοξοι επενδυτές επέλεξαν να δημιουργήσουν νέες μονάδες στις , ήδη, αναπτυγμένες τουριστικές περιοχές (γιατί άραγε δεν το απαγόρευε ο αναπτυξιακός νόμος;). Είναι χαρακτηριστικό ότι το 32% των νέων ξενοδοχείων πολυτελείας λειτουργούν ή πρόκεται να ανοίξουν στην Ρόδο και την Κω!
Το μάρμαρο
Το μάρμαρο το πληρώνουν οι Έλληνες εργαζόμενοι-φορολογούμενοι. Αφ’ ενός επειδή – στο πλάισιο του ανταγωνισμού τους – οι ξενοδόχοι απαιτούν μει’ωσεις αμοιβών των υπαλλήλων τους και, ήδη, τείνουν να κυριαρχήσουν συνθήκες εργασιακής ζούγκλας σε όλες τις τουριστικές περιοχές της χώρας. Αφ’ ετέρου, καθώς – ελεω κρίσης – οι διακοπές γίνονται απαγορευμένος καρπός για τους περισσότερους.
Ταυτόχρονα, απειλεί να εκραγεί η τουριστική “βόμβα” μεγατόνων που κρύβεται στα χαρτοφυλάκια των ελληνικών τραπεζών.
Αφορά τα επισφαλή στην πλειονότητά τους δάνεια που έχουν πάρει οι Έλληνες ξενοδόχοι (πάλι με χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων). Είναι χαρακτηριστικό ότι υπάρχουν όμιλοι που χρωστούν από 200 εκατ. ευρώ έως και πάνω από 500 εκατ. ευρώ.
Έκαστος χωρίς δυνατότητα αποπληρωμής. Αυτά τα δάνεια είναι ένας από τους λόγους που χρειάστηκαν ανακεφαλαιοποίηση οι ελληνικές τράπεζες, την οποία και πάλι πλήρωσαν οι Έλληνες φορολογούμενοι...
gatoulos 